Szósteczkowe rekomendacje

 

Camilla Grebe,  szwedzka autorka powieści kryminalnych, w swoich książkach w fantastyczny sposób aranżuje portrety bohaterów. Czytając jej powieści czuje się jakbyśmy brali udział w tym o czym pisze. W książce Dziennik mojego zniknięcia skupia się na trójce głównych bohaterów: Malin - młodej policjantce; Hanne -  psycholog sądowej, która ma poważne problemy zdrowotne i Jake’a - nastolatka, który ma wiele tajemnic. Próba znalezienia zabójcy, jest bardzo niebezpieczna, a trójka głównych bohaterów jest w jakiś sposób w to zamieszana. Książka została uhonorowana Szklanym Kluczem, nagrodą przyznawaną co roku pisarzowi z kraju nordyckiego za najlepszą powieść kryminalną.

"...   Hanne poprawia się na krześle i marszczy czoło.                                                             -Pamiętam deszcz na twarzy. I... jakąś gałąź odłamała się i spadła z drzewa. Tak, mocno wiało. Była silna wichura.  Manfred odwraca się do mnie i bezgłośnie porusza ustami: piątek.                                  Hanne  przebywała w lesie w piątkowy wieczór, kiedy rozpętała się nawałnica. A to oznacza, że zanim została znaleziona, błąkała się po nim przez całą dobę..."

Polecam

I.C.

Szósteczkowe rekomendacje

Anglia, rok 1857. William marzył o karierze naukowca przyrodnika. Los jednak chciał inaczej. Żona, gromadka dzieci i sklep z nasionami. Poczucie życiowej porażki sprawiło, że William pogrąża się w depresji. Ponowne natchnienie przychodzi wraz z dawnym naukowym wywodem na temat życia pszczół. William postanawia zbudować ul. Ul, który przyniesie jemu i jego potomkom zaszczyty i sławę…

Stany Zjednoczone, rok 2007. George jest hodowcą pszczół i właścicielem kilkuset uli. Chce rozwijać swoją farmę, by przekazać ją w spadku jedynemu synowi. Cóż z tego, skoro jego marzenia są tak dalekie od marzeń żony i syna. W dodatku wśród pszczelarzy coraz częściej pojawiają się pogłoski o niewyjaśnionej śmierci setek tysięcy owadów.

Chiny, rok 2098. Jedyne miejsce na ziemi, które poradziło sobie z katastrofą. Młoda kobieta Tao całymi dniami ręcznie zapyla drzewa owocowe, które są podstawą gospodarki Chin. Rozpaczliwe chce dać synkowi szansę lepszego życia - życia nadzorcy…

Historia pszczół to do bólu prawdziwa powieść doskonale ukazująca meandry ludzkiej psychiki, napięcia między rodzicami i dziećmi, dojmującą szarość dnia codziennego i pasję, która daje siłę do walki o lepsze jutro. Maja Lunde porusza te wszystkie tematy snując równoległą i porywającą opowieść o niezwykłych owadach, ich miejscu w przyrodzie i ludzkiej cywilizacji.

A.S.

Podziel się #8

Światowy Dzień Pszczół 

20 maja obchodzimy Światowy Dzień Pszczół. Te niezwykle pożyteczne dla nas owady, wespół z motylami, chrząszczami, muchówkami i trzmielami (często mylonymi z bąkami), zapylają kwiaty, dzięki czemu możemy potem zjadać smakowite owoce i warzywa.

Czy wiedzieliście, że w umiarkowanej strefie klimatycznej owady zapylają aż 80% gatunków roślin, z czego większość to rośliny wykorzystywane w rolnictwie?

Jeżeli zabraknie lub zostanie poważnie ograniczona liczba owadów zapylających, to straty w gospodarce i przyrodzie będą prawdopodobnie nieodwracalne, a koszty tego zjawiska okażą się bardzo wysokie. Dlatego tak ważne jest, aby chronić owady zapylające. Jest to możliwe przez proste działania, a jedno z nich może wykonać każde z nas – mowa o tworzeniu kwietnych łąk.

Łąki kwietne to przyjazna środowisku alternatywa dla uciążliwych i kosztownych trawników – nie trzeba ich regularnie kosić, podlewać ani nawozić. Są łatwe w utrzymaniu i mało wymagające, dlatego oszczędzają czas, pieniądze i zasoby. Wspierają dziką przyrodę – dzięki bogactwu i różnorodności stanowią miejsce do życia dla pożytecznych owadów i innych małych zwierząt.

Gdzie kupić?

Wiele sklepów internetowych oferuje gotowe zestawy nasion. Jeśli nie chcesz ich kupować online, zapytaj o nasiona miododajnych roślin w najbliższej kwiaciarni. Warto też wybrać się na targi roślin np. przy Kapeluszu w Parku Śląskim (w tym roku Parkowy Kiermasz Kwiatowy odbędzie się w dniach 21-23 maja) Parkowy Kiermasz Kwiatowy 2021

Kiedy siać?

Najlepiej wiosną, po ostatnich przymrozkach, ale jeszcze przed nastaniem upałów. Optymalny termin to czas od drugiej połowy kwietnia do końca maja. Jesienny siew także jest odpowiedni. Ważne jednak, by nie wykonywać pracy zbyt późno.

Jak siać?

Glebę spulchnić na głębokość 15-30 cm. Po wysianiu nasion teren należy delikatnie przegrabić i zwałować bądź udeptać. W pierwszym okresie wzrostu łąki kwietnej trzeba dopilnować by gleba nie przesychała, a była stale wilgotna.

Korzyści wynikające z posiadania łąki kwietnej

Oszczędność wody

Głęboki i rozbudowany system korzeniowy wielu gatunków dzikich kwiatów sprawia, że są wyjątkowo wytrzymałe i odporne na suszę. Łąka kwietna nie wymaga dodatkowego nawadniania i prezentuje się pięknie nawet w czasie suszy.

Ograniczenie konieczności koszenia

Łąka nie wymaga regularnego koszenia. Wystarczy, że zrobimy to 1-2 na rok. To duża oszczędność czasu, pieniędzy i zdrowia.

Upiększenie okolicy

Łąka to miejsce pełne życia, kolorów, zapachów i dźwięków. Dostarcza pozytywnych wrażeń estetycznych i daje możliwość obcowania z naturą, nawet w środku miasta. 

Wzbogacenie bioróżnorodności

Jest schronieniem nawet dla 300 gatunków zwierząt: małych ssaków, gadów, płazów, owadów, oraz zapylaczy, które zbierając pyłek pełnią pożyteczną rolę w ekosystemie. Łąka stanowi dla nich miejsce do rozmnażania oraz daje schronienie. Jest także bogata gatunkowo – może ją tworzyć nawet 60 gatunków różnych roślin, czyli zdecydowanie więcej, niż tworzy trawnik!

Do stworzenia kwietnej łąki nie musisz posiadać dużego terenu. Nasiona można przecież posiać w doniczkach. Będą się pięknie prezentowały na balkonie lub zewnętrznym parapecie (zabezpieczcie doniczki, tak by nie mogły spaść), a kwiaty zwabią owady i dadzą im pokarm.

Życzymy udanych siewów i pięknych efektów cieszących zmysły 🌼🌺🌻🌹🌱🌷🍀

Szósteczkowe rekomendacje

Po nagłej śmierci rodziców nieśmiała i skryta Ginny, młoda kobieta dotknięta zespołem Aspergera, szuka ukojenia w kuchni, z dala od dominującej siostry Amandy i wścibskich krewnych. Metodyczne czynności związane z przygotowywaniem posiłków łagodzą jej smutek i niepokój, a bogaty aromat toskańskiej zupy ribollity, przygotowanej zgodnie z ręcznie spisanym przepisem włoskiej babci, koi zmysły. Przyciąga też nieoczekiwanego gościa... Duch babci przynosi Ginny tajemnicze ostrzeżenie i znika niczym para znad stygnącego talerza. Wkrótce po tym wydarzeniu Ginny odkrywa, że ma niezwykłą moc przywoływania duchów osób, których ulubione danie przyrządza. Wie, że nie może o tym opowiedzieć swej stojącej twardo na ziemi siostrze, ale wierzy, że ten dar może być okazją do nawiązania upragnionej przyjaźni i rozpoczęcia całkiem nowego życia. Spróbuje też za jego pomocą wyjaśnić głęboko skrywany sekret i ocalić przed sprzedażą swój dom rodzinny. Refleksyjna i smakowita powieść o samopoznaniu i wewnętrznej kruchości z oryginalną bohaterką, która łącząc teraźniejszość z przeszłością, prozę życia z poezją smaków, odkrywa w sobie cudowną moc i siłę do samodzielnego, pełnego życia.

Kuchnia duchów to książka pełna aromatów. Autorka z ogromną starannością przetłumaczyła ludzkie uczucia na język smaków i zapachów. Cierpkość bezradności, słodycz przyjaźni. Nasze zmysły nieustannie bombardowane są całym wachlarzem emocji. Ale prócz duchów i gotowania, ta historia to przede wszystkim opowieść o siostrzanej miłości i dążeniu do wzajemnego zrozumienia, a także próbie akceptacji tego, czego zmienić nie można oraz walce ze strachem, by otworzyć się na innych.

A.S.

Książkowe projekcje

Reżyser - (fr. régisseur od régir – rządzić, łac. regere) to osoba odpowiedzialna za całokształt danego przedsięwzięcia, jego koncepcję merytoryczna i wizualną, a także ostateczny wygląd. Jego zadaniem jest scalić muzykę, oprawę plastyczną, ruch sceniczny i grę aktorską w spójną całość. Reżyser to osoba, kto ma coś do powiedzenia i umie przekuć to w interesującą historię.

Tak przynajmniej tłumaczy definicja. Ale czy ujmuje ona wszystkie aspekty bycia twórcą?

Co ze stroną czysto „ludzką”? Właśnie na to pytanie próbują odpowiedzieć autorzy poniższych książek, którzy odsłaniają czytelnikowi niezwykłe sceny z życia artystów oraz ich wspomnienia i uwagi, dotyczące pracy, twórczości, zainteresowań i poglądów. Polecamy. 

Szósteczkowe rekomendacje

    W dzisiejszych rekomendacjach chciałabym zachęcić Was do sięgnięcia po cykl francuskiego pisarza Barnarda Miniera. To mroczne kryminały z nietypowymi zbrodniami i nieoczywistymi rozwiązaniami.  Głównym bohaterem jest  Martin Servaz- czterdziestoletni policjant z Tuluzy, który dzięki uporowi i intuicji zawsze  rozwiązuje   najbardziej brutalne morderstwa. Płaci jednak za to wysoka cenę.

    W książkach  Bernarda Mienira  głęboko skrywane tajemnice, prawie zapomniane wydarzenia z przeszłości mają wpływ na teraźniejszość. 

Pomimo tego, że większość zbrodni dzieje się na świeżym powietrzu mamy poczucie klaustrofobii i brzydoty otoczenia. Nikt nie może czuć się bezpiecznie! 

  W tym roku ukazała się kolejna cześć przygód Martina! Z niecierpliwością czekam na polskie tłumaczenie. Z.D.

 

Podziel się #7

 Mniszek lekarski

Czy wiecie, że z mniszka lekarskiego można zrobić syrop?

Wspomaga on leczenie: infekcji górnych dróg oddechowych, bólu gardła i kaszlu (każdego rodzaju), a także trawienie i jest stosowany jako środek pobudzający wydzielanie soków żółciowych!

Zanim jednak zabierzesz się do jego przygotowania pamiętaj, że mniszek wygląda podobnie do innej rośliny – mlecza. Ten ostatni jest niejadalny i może być niebezpieczny, dlatego podczas zbierania kwiatów ważnym jest przyjrzenie się roślinie. Poniżej zakreślono na czerwono różnice pomiędzy tymi dwoma przedstawicielami flory.

Źródło: https://twojogrodek.pl/Mniszek-lekarski-czy-mlecz-Jak-odroznic

Składniki:

• około 300-500 kwiatów mniszka (można, ale nie trzeba – ściąć/oderwać zielone części od spodu kwiatków)

• 1 litr wody (ale jeśli nazbierasz duże główki mniszka – to czasami trzeba dolać jeszcze z 0,5 l)

• 1 kg cukru

• sok z 2 cytryn

• opcjonalnie – 2 gałązki świeżego tymianku (dzięki temu syrop będzie miał lepsze właściwości wykrztuśne i dezynfekujące drogi oddechowe)

Przygotowanie:

• zbieramy kwiaty

• odstawiamy je w przewiewnym miejscu na 2-3 godziny (dla pozbycia się robaczków)

• zalewamy kwiaty wodą

• możemy dodać tymianek

• gotujemy około 20 minut

• po wystudzeniu odstawimy na 24 godziny do lodówki – żeby odwar „nabrał mocy”

• następnie gotujemy całość jeszcze raz i po wystudzeniu odciskamy sok przez gazę apteczną

• do klarownego soku dodajemy cukier i cytrynę

• gotujemy ciągle mieszając do uzyskania preferowanej przez siebie konsystencji →

  1-2 godziny – konsystencja będzie płynna-lekko gęsta

  2-4 godziny – konsystencja będzie „gęsto-miodowa” – ale trzeba uważać, żeby za bardzo nie stwardniała

• gorący miodek przelewamy do gorących słoików

• nie trzeba go pasteryzować – ze względu na dużą zawartość cukru powinien się trzymać około 12 miesięcy

Stosowanie syropu:

Jako zamiennik miodu.

Jako syrop do polewania naleśników i słodki dodatek do kawy i herbaty.

W przypadku infekcji (zarówno u dzieci i dorosłych) – stosuje się 1 łyżeczkę od 2–4 razy dziennie.

Jeśli ma działać na poprawę trawienia – stosuj 1 łyżeczkę przed posiłkiem do 3 razy dziennie. Syrop można zjeść bezpośrednio lub rozpuścić go w połowie szklanki przegotowanej wody.

Czy są jakieś przeciwwskazania?:

Ze względu na dużą zawartość cukru nie zaleca się stosowania go u osób chorujących na cukrzycę. Zamiast cukru mogą one użyć w przepisie ksylitolu (czyli cukru brzozowego).

Syrop z mlecza nie jest również zalecany u osób chorujących na wrzody żołądka (ponieważ związki goryczowe, które zawiera mniszek mogą nasilać wydzielanie soków żołądkowych i nasilać dolegliwości).