Biblioteka Aleksandryjska – największa biblioteka świata starożytnego, istniejąca w Aleksandrii, założona przez Ptolemeusza I Sotera. Biblioteka Aleksandryjska funkcjonowała przy Muzeum Aleksandryjskim w okresie od III wieku p.n.e. do IV wieku n.e.
Biblioteka była podzielona na dwie osobne placówki. Główny zbiór mieścił się na terenie pałacu królewskiego w Bruchejonie. Korzystać z niego mogli przede wszystkim uczeni. Byli wśród nich m.in. Archimedes, Heron i Euklides. Druga część biblioteki była dostępna publicznie i znajdowała się w świątyni Serapisa, czyli tzw. Serapejonie. Korzystali z niej mieszkańcy miasta.
Podstawę zbiorów bibliotecznych stanowić miała biblioteka Arystotelesa, zakupiona przez Ptolemeusza. Podobno wszystkie statki, odwiedzające aleksandryjski port, musiały oddać swoje zwoje, które trafiały do biblioteki, a w zamian otrzymały kopie. Na tej samej zasadzie każdy, kto wjeżdżał do Aleksandrii z jakąś księgą, musiał ją zostawić w depozycie biblioteki. Mógł ją odebrać dopiero po jej skopiowaniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz