KURIOZA NAUKOWE CZ.II
Frontyspis z De statica medicina (1614)
Frontyspis z De statica medicina (1614) Santoria przedstawia weneckiego fizjologa na wynalezionej przezeń wadze fotelowej. Przez trzydzieści lat, dzień w dzień, Santorio jadał, pracował i spał w tym wielkim, umeblowanym urządzeniu, aby porównywać uktuacje masy ciała z ilością stałych i płynnych odchodów. Zapoczątkował w ten sposób studia nad metabolizmem.
Jinkoki (Podręcznik matematyki)
Jinkoki - podręcznik matematyki, to niezwykła książka anonimowego japońskiego autora z początków XVII w. Zamiast posługiwać się diagramami liniowymi, twórca ilustruje złożony postęp geometryczny i obliczanie objętości brył za pomocą sylwetek szczurów.
Ilustracja z De monstruorum causis
De monstruorum causis, natura et differentiis Fortunia Licetiego. Pierwsze wydanie ukazało się w Padwie w 1616 r., późniejszą edycję (1634) wzbogacono o wyszukaną grafikę.
Tak zwane "księgi cudów" były studiami niezwykłych wydarzeń i przypadków medycznych, od narodzin "potworów" i zwykłych deformacji po pigmejów, syreny i wszelkie inne dziwy natury. Kartoteka francuskiego chirurga Ambroisea Pare była pełna takich kuriozów, wśród których znalazły się zaprezentowane tu doniesienia o dwugłowym człowieku czy "potworze z Rawenny, który przyszedł na świat w 1512 roku.
Pchła w dużym powiększeniu
Rysunek Roberta Hookea z Micrographia (1665) pchły w dużym powiększeniu, sporządzony na podstawie oddzielnych obserwacji poszczególnych części owada, w kolejnych dwóch stuleciach często był przedmiotem plagiatu.
Przyrodnik pierwszy pokazał owady, rośliny, i przedmioty codziennego użytku widziane przez okular mikroskopu. Wcześniej najmniejsze obiekty obserwowalne dla nieuzbrojonego ludzkiego oka miały wymiary rzędu grubości ludzkiego włosa. Micrographia zabiera czytelnika w podróż przez mikrokosmiczne cuda świata: delikatne skrzydła, "wielkobrzuchego komara", złożony układ "oczu gnojki szarej", a przede wszystkim najsłynniejszy rysunek jaki widzimy powyżej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz