Bardzo dziwne książki
cz. II
Książka bez sensu
Wśród najdziwniejszych publikacji osobliwym zbiorem są książki opublikowane, mające swoje ważne miejsce w historii literatury i szerzej sztuki, które mimo wszystko trudno przeczytać. Jednym z najbardziej znanych przykładów takich dzieł jest „Codex Seraphinianus”, stworzony przez włoskiego grafika i architekta Luigiego Serafiniego. Serafini swój „Codex...” napisał w całości w wymyślonym przez siebie języku, którego krój liter przypomina języki semickie. Artysta przyznawał również, że wielokrotnie podczas pracy był pod wpływem środków odurzających, takich jak meskalina. Podczas spotkania ze studentami Uniwersytetu w Oxfordzie Serafini zaznaczył, że w „Codexie” nie jest zawarty żaden głębszy sens, co jednak nie przeszkadza kolejnym czytelnikom i badaczom szukać znaczenia tajemniczych znaków.
Tekstowi towarzyszą surrealistyczne ilustracje, a całość przypomina Manuskrypt Wojnicza.
Książka jako protest
Brazylijski prawnik Vinícios Leôncio postanowił zaprotestować przeciwko nadmiernej złożoności podatkowej kraju. Aby to zrobić, wydał jedną gigantyczną książkę, zawierającą całą brazylijską legislację fiskalną. Książka okazała się mieć ponad 41 tys. stron zadrukowanych czcionką Arial w rozmiarze 22. Dzieło życia (Leôncio poświęcił na nie aż 23 lata!) po opublikowaniu ma wysokość ponad 2 metrów. Aby wydrukować tę ponad 7,5 tonową książkę, prawnik musiał zaimportować z Chin potężną drukarkę używaną do druku billboardów. Niestety, cały trud Leôncio zdaje się iść na marne. Jak przyznał sam autor, codziennie brazylijscy prawodawcy publikują kolejne przepisy podatkowe gmatwające rozbuchaną do granic możliwości legislację fiskalną Brazylii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz