Robert Luis Stevenson urodził się w 1850 roku w Edynburgu, zmarł w 1894 roku. Szkocki powieściopisarz, poeta i reportażysta podróżnik, główny reprezentant neoromantyzmu w literaturze brytyjskiej. Jego pierwszą opublikowaną pracą był esej Roads, a pierwsze książki miały tematykę podróżniczą. W 1878 r. ukazała się An Inland Voyage, o podróży drogą wodną z Antwerpii do północnej Francji, która przyniosła uznanie i podziw dla zmysłu obserwacyjnego młodego autora.
Stevenson przez całe życie pisał nowele. Te zebrane w tomie zatytułowanym New Arabian Nights (Nowe noce arabskie), wydanym w 1882 r., zostały uznane przez krytyków za wybitne osiągnięcie literackie, zaś „sztandarowymi” powieściami Stevensona są: Wyspa skarbów , Porwany za młodu.
Wyspa skarbów wielokrotnie ekranizowana i tłumaczona powieść, szkolnego kolegi Artura Conana Doyle’a, dopisana do rysunku pirackiej mapy, elektryzując rzesze czytelników przeszła do klasyki gatunku powieści awanturniczej, a stworzony przez Stevensona wizerunek pirata stał się wzorem, inspirującym kolejne pokolenia twórców. Kto bowiem nie marzy o podróży życia i odkrywaniu nowych lądów?
Bohaterem książki jest Jim Hawkins, chłopiec, który pracuje w tawernie „Admiral Benbow”. Bierze on udział w wyprawie osób poszukujących – na podstawie tajemniczej mapy – skarbu legendarnego kapitana piratów Flinta. Wśród załogi statku znajdują się dawni towarzysze Flinta, którzy pragną odzyskać utracone łupy.
Z tej popularnej książki pochodzi większość znanych wyobrażeń i mitów o piratach, w tym ikoniczna postać pirata – Długiego Johna Silvera, kucharza okrętowego, z drewnianą nogą, a także tzw. "czarna plama" i sławna piosenka o „Umrzyka Skrzyni".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz